Categorie: de boerderijdieren

Toen Ollivier afgelopen herfst uitbrak en in volle vaart de meisjes opzocht, was het wel duidelijk dat Bommel en Friemel wederom zouden gaan werpen.

Afgelopen vrijdag (8 januari), begin van de avond, was het voor Friemel zover; ze kreeg maar liefst 11 biggen, waarvan er nu nog 9 leven.  Bommel was iets later; ze beviel dinsdag jl. van 9 biggen.

Foto links: Friemel met haar kroost. Middelste foto: Bommel maakt kennis met Friemel’s biggen. Foto rechts: 1 big happy family.

Ollivier zelf is zaterdag, een dag na Friemel’s worp, door Martin Smits overgenomen en per trailer verhuisd naar hun zorgboerderij Annabel in N-Brabandt. Hij heeft daar de zelfde dag dat hij aankwam, een nieuw vriendinnetje gekregen. Dát liet hij zich natuurlijk welgevallen en was ‘op slag verliefd’. Ze zullen daar dan ook over 3 maanden, 3 weken en 3 dagen ook biggen hebben.

Half september ging ik op weg naar Uffelte om Gunda, een Brown Swiss kuisje (vrouwlijk kalf) op te halen. Het ras staat bekend om ’n stevig beenwerk en goede melk.

Ze was amper twee weken oud en moest hier natuurlijk 2-3 maal daags de fles krijgen. Omdat haar weerstand nog niet optimaal was en de weersomstandigheden het niet toelieten, moest ik haar de eerste tijd in de stal houden. Zowel voor haar als voor mij was het allemaal nieuw maar de kwetsbare eerste maanden hebben we inmiddels achter de rug en goed doorstaan; ze groeit goed en loopt momenteel samen met de schapen in een klein weitje. De Shetland ponny ’s waren wat ’te wild’ met haar en omdat ze haar makkelijk onbedoeld kunnen bezeren, staan die twee even apart.

Van de melk is Gunda allang af, ze krijgt nu kalver-brokken en hooi. Zodra het gras in de wei weer hersteld is van de (natte) winter, mag ze met de andere grazers de grote wei in.

Twee Muskuseenden hebben jongen gekregen. Eén nest van 14 en één van 10 jongen.

Eenmaal in de poel waren er binnen een paar uur 7 jongen door de raven geroofd.

Op die manier zou er over een week geen jong meer over zijn!

Aldus de jongen met hun moeders gevangen en in de volière gezet. Deze wat vergroot en er gauw een vijvertje in gegraven.

Op de foto is te zien dat één van de poezen, vanaf de bovenkant van de volière, de nieuwkomers nauw in de gaten houdt. 😉

Toen mij werd gevraagd of ik voliére-panelen wilde hebben, hoefde ik niet lang na te denken.

Ze waren op dat moment nog in gebruik door Ineke die de opvang van de krom-snavel vogels voor de dierenbescherming deed.

Ze stopte er echter mee en aldus kwamen de panelen vrij. Toen ik er was om het geheel te bekijken, kwam de vraag of de op dat moment nog aanwezige tropische vogeltjes mee mochten verhuizen…. en tenslotte of ik de kromsnavel opvang van haar wilde overnemen. Natuurlijk!

Na een hoop geknutsel was daar de voliëre en konden de vogels, die tijdelijk in een kleinere voliére zaten, hier naartoe verhuizen. Tenslotte kwamen er van haar ook enkele New Hampshire en Wyandotte kippen.

Talloze kastjes staan her en der op het terrein, beschikbaar voor eenden en/of kippen die willen broeden.

Blijkbaar vond deze Muskus-eend dat de brievenbus (een hondenhok) vlak aan de weg, het meest geschikt was.   ;-S

Voor de postbode maar gauw een nieuwe, tijdelijke brievenbus neergezet met een briefje erbij.

Deze eenden broeden ca. 40 dagen en hopelijk, als het zover is, zal ze haar kroost snel in veiligheid brengen!

Ook dit jaar hebben de lammetjes wat op zich laten wachten.

De eerste was helaas niet levensvatbaar maar daarna volgden er drie gezonde lammetjes. Ik verwacht nog ca. 2 lammetjes… we wachten het rustig af.

De rammen heb ik eind vorig jaar laten castreren. De kudde zal na dit voorjaar niet groter worden. Ook de onrust, die de toen nog intacte rammen gaven, is nu verdwenen.

Laat reekalfjes met rust!

Zie : http://https://www.youtube.com/watch?v=-_ZOYhW_NC4&list=UUsKBXD3JTVWlX3H22AAz9pw&ind

Vanuit Azewijn kreeg ik een telefoontje betreffende vier jonge egeltjes. Ze waren nat en onderkoeld geraakt en moesten verplaatst worden. Moeder egel was niet te bekennen en de avond viel in. Aldus ben ik ze gaan halen. Eenmaal op de boerderij, waren ze snel weer op temperatuur; een rode, warmte lamp staat boven het onderkomen van waaruit regelmatig luid gesmak klinkt; ze laten het zich goed smaken!  

Het 5e lam kwam helaas levenloos ter wereld. De dierenarts was erbij gehaald. Het lam was duidelijk te klein en niet levensvatbaar.

Met het laatste lam (zwart van kleur) ging het gelukkig allemaal voorspoedig en ze dartelt inmiddels tussen de schapen en andere lammeren in de wei.

Het voorjaar is daar: inmiddels dartelen er 4 lammetjes in de wei. Nog twee ‘dames’ die moeten bevallen….

Via Stichting Opvang Noah te Halle (Gld) kwam van de Stichting Vogel- bescherming Nederland met de vraag of ze hier twee geleewiekte knobbelzwanen konden onderbrengen.

Afgelopen week kwamen ze en ze zitten vooralsnog in een omheind stuk wei en deel van de poel. Zodra ze wat gewend zijn, zullen ze meer vrijheid krijgen.