Zorro

Het Schmallenberg schaap dat sinds zijn geboorte, september vorig jaar, binnen leeft krijgt binnenkort een prothese/kruk. Omdat er bij de ontwikkeling in de baarmoeder van het moeder-schaap e.e.a. is fout gegaan, loopt Zorro (vernoemd naar dierenarts Rosan) op drie poten. Het vierde pootje staat, in een soort van spasme, continue opgetrokken. In samenwerking met het R.O.C. Doetinchem wordt een 3D prothese/kruk ontwikkeld waarmee Zorro mogelijkerwijs zijn ene voorpootje, welke nu al het gewicht aan de voorkant moet dragen, kan ontlasten.

Zoals het de planning er nu uitziet, zal het door de kerstman onder de boom worden gelegd.

zwaan vertrekt naar zuiderburen

De vogelbescherming in Zeist bracht me een aantal jaren terug twee zwanen. De één beduidend kleiner dan de andere en de kleine liep mank. Ze dachten dat het een koppeltje was. Elk jaar echter, in het voorjaar, brak er voor de kleine, manke zwaan een vervelende tijd aan; de grote zwaan wilde paren, maar de kleine wilde niet en vloog tot bloedens toe in de afrastering. Omdat ze het verder het gehele jaar goed hadden en zelfs samen meerdere jaren een nest bouwden, bleef ik hoop houden. Wel scheidde ik de twee in het voorjaar om ernstige verwondingen te vermijden.

Sinds kort weet ik dat het twee mannetjes waren. Toen heb ik de grote zwaan meteen ter overname aangeboden. Er kwamen verschillende reacties, maar ik koos Alain uit België die een mooie tuin met een vijver heeft. Hij had een koppeltje zwanen maar het mannetje was kort geleden overleden. Toen ze thuis in België waren aangekomen, kreeg ik van Alain een berichtje; het was liefde op het eerste gezicht en de dag erna waren ze al begonnen met het bouwen van een nest! Wat heerlijk als iets goed afloopt!

De kleine manke zwaan, die ik tijdelijk in de volière had ondergebracht, zwemt nu rustig in de poel tussen de eendjes en wordt niet meer opgejaagd. Ik zal tzt eens kijken of ik een lief vrouwtjes zwaantje voor hem kan vinden….

Zorro en… Liberty

Het zwarte Schmallenberg lam, genaamd Zorro, maakt het goed.

Inmiddels hebben Rosanne en Bart die, zijnde dierenartsen, die zich interesseerden en wilden proberen de mobiliteit te verbeteren, nog voor de kerstdagen een soort van gipscorset aangelegd waarin het ‘slechte’ pootje werd opgenomen. Door de zenuw uit te schakelen en zo de verkrampte spier, die het pootje in een afwijkende stand ‘dwong’, te verslappen, konden we, met vereende krachten, het pootje in de goede stand fixeren.

De eerste dagen waren zwaar voor het lam; z’n lijfje zat zo ‘vast’ dat hij zichzelf niet goed meer kon corrigeren; het lopen ging nóg moeilijker en éénmaal op z’n zij, kon ie zonder hulp niet meer opstaan.  Na ca. twee weken haalde ik het onderste deel van het gips eraf zodat het lam z’n onder-poot  kon gaan leren strekken en buigen en zelf iets beter uit de voeten kon.

Om te zorgen dat Zorro, ondanks de intensieve zorg van de afgelopen tijd, tóch zou weten dat ie een schaap is, nam ik het witte lam Liberty dat dezelfde nacht geboren was, ook naar binnen. Vreugde dansjes alom en Zorro was zienderogen blij met een metgezel cq. soortgenoot. ’t Zal z’n ontwikkeling vast en zeker ten goede komen!

    

lammetjes

Vier lammetjes vrolijken het sombere najaar op.

Eén daarvan heeft zowel lichamelijke als geestelijke beperkingen; de moeder stortte 1 maand voor de geboorte van het lam in en bleek een slepende melkziekte; ze gebruikte (te) veel voedsel/energie voor de groei van het lam en kwam daardoor zelf te kort. Na een infuus van de dierenarts en nog enkele andere oppeppers trok ze gelukkig meteen weer bij, maar voor het lam had het echter blijvende sporen achter gelaten, zo bleek na de geboorte. Het lam had licht misvormde poten en je merkt aan hem dat hij visueel niet optimaal is. Maar daarentegen functioneert het gehoor des te beter

Inmiddels zijn we al weer vele weken verder en de 3 gezonde lammeren lopen met de kudde mee. Eten gras, brokken en een heel enkele keer drinken ze nog bij hun moeder. Het 4e lam ontwikkelt zich, naar omstandigheden, ook goed. Het krijgt nog wel – dag en nacht – om de twee uur melk met de fles, maar middels een spalk die ik gezamenlijk met de dierenarts aanbracht, bevindt het pootje met de meest afwijkende stand, zich nu in een veel betere positie en gaat het lopen stukken beter. Sinds afgelopen weekend is er dagelijks een moment dat hij met een sprongetje alle 4 de poten van de grond heeft en zo goed mogelijk een dartelend lam nadoet. Kostelijk om te zien! Ook begint hij langzaamaan steeds meer lammerbrokken – die ik speciaal voor hem haalde – te eten. Lang had hij er absoluut geen interesse in, maar inmiddels loopt hij zo af en toe zelf naar de bak en knabbelt er lekker van. Het zal nog wel even duren voordat hij van de melk af kan, maar met de gebruikelijke TLC zal het allemaal wel goed komen. Bijna dagelijks zet ik hem even bij de andere schapen om zodoende de band met de kudde te behouden.

Ontzettend lekker, maar niet goedkoop!

Gisteren zei iemand me: “dat varkensvlees van je is ontzettend lekker, maar niet goedkoop!”

Inderdaad geen kilo-knallers, maar hieronder zal ik proberen om de prijs te verklaren.

 

Wikipedia omschrijft het vleesvarken als volgt;

Een vleesvarken is een varken dat gehouden wordt door een varkenshouder voor de productie van varkensvlees  90% van de varkens in Nederland wordt gehouden in de provincies Noord-Brabant, Limburg, Gelderland en Overijssel. In Nederland werden in 2010 ruim 12 miljoen varkens gehouden, waarvan bijna 6 miljoen vleesvarken. Het grootschalig grootbrengen van vleesvarkens wordt gerekend tot de bio-industrie.

Vleesvarkens worden meestal geboren op een vermeerderingsbedrijf waar zij tien weken blijven. Een paar dagen na de geboorte worden de staartjes geknipt om staart-bijten te voorkomen. De beren (mannelijke biggen) worden gecastreerd.

De tien weken oude biggen heten dan gebruiksvarkens. Ze wegen ongeveer 25 kg en gaan naar een varkensmesterij. Als ze ongeveer vier tot zes maanden oud zijn en maximaal 90 kilo wegen gaan ze naar de slachterij.

 

De varkens die het goedkope vlees opleveren, worden binnen een half jaar vetgemest tot 90 kilo. De producent (boer) hoeft er aldus ook maar een half jaar voor te zorgen. Dat betreft niet alleen een half jaar voeren, maar ook een half jaar bezetting van de stalruimte.

 

Bij mij daar in tegen blijven de biggen bij de moeder-zeugen in één grote groep. De biggen krijgen geen brokken die een maximale snelheid mbt. groei beogen, maar krijgen de tijd om volgens natuurlijke tijdslijn te groeien. Ze scharrelen buiten, lopen niet op roosters, luieren in de zon, graven en ravotten naar hartenlust. Nemen, als ze daar zin in hebben, een modderbad en hebben hun staart er nog aan zitten. Zie foto’s ‘boerderijdieren’.

Het varkensvoer dat, nu ik een silo heb, in bulk (losgestort) geleverd wordt en daarmee voordeliger is dan aangeleverd worden als zakgoed, kost ca. 0,25 cent per kilo. Zou je zeggen “Da’s niet duur!”. Maar als je kijkt hoeveel één varken per dag eet……  Ze krijgen naast brokken, ook groente- en fruitafval van de groenteboer en ‘oud’ brood van de bakker dat ik middels meerder ritjes in de week ophaal.

 

Naast de kosten van het voeren van de varkens zijn er ook de kosten van het slachten en verwerken van het vlees. Om een idee te geven: het keurloon per varken is eur9,90. De slachtkosten per varken, afhankelijk van hun gewicht, ligt tussen de eur23,00 en eur26,00. Het uitsnijden van een varken kost gemiddeld eur80,00. Een verse worst maken kost ca. eur1,70 per stuk.

“Doe ze dan eerder naar de slager, als ze bv. een half jaar oud zijn!” Dat zal ook gebeuren, maar dat maakt toch dat het vlees relatief duurder blijft dan de kilo-knallers; na een half jaar wegen ze bij mij ‘pas’ rond de 30 kilo en daarbij zijn de kosten van de slager niet minder; de hoeveelheid handelingen voor het uitsnijden zijn voor hem hetzelfde. Aldus dezelfde slachtkosten en minder kilo’s vlees. Terzijde zijn er extra kosten voor het maken van worsten, Gelderse schijven ed.

 

Het houden van varkens zal ik blijven doen; Friemel en Bommel blijven. Het zijn vreselijk leuke dieren en ik blijf hopelijk nog lang en dagelijks van hun aanwezigheid genieten. Maar financiëel gezien is het geen succes, in tegendeel. Ook met de vleesprijzen die ik nu hanteer, haal ik bij lange na nog niet de werkelijke kosten.

 

Het gemarmerde vlees van het Magalitza varken staat wereldwijd bekend om z’n fantastische smaak. In vele landen een delicatesse!

Het leven moet je vieren, maar je eet ook niet elke dag taart of kaviaar en je dringt niet elke dag champagne. Maar des te meer is het volop genieten als je af en toe jezelf eens trakteert op een culinair hoogstandje!

 

n vleesvarken is een varken dat gehouden wordt door een varkenshouder voor de productie van varkensvlees. 90% van de varkens in Nederland wordt gehouden in de provincies Noord-Brabant, Limburg, Gelderland en Overijssel. In Nederland werden in 2010 ruim 12 miljoen varkens ge

houden, waarvan bijna

6 miljoen vleesvarkens [1]. Het grootschalig grootbrengen van vleesvarkens wordt gerekend tot de bio-industrie.

Vleesvarkens worden meestal geboren op een vermeerderingsbedrijf waar zij tien weken blijven. Een paar dagen na de geboorte worden de staartjes geknipt om staartbijten te voorkomen. De beren (mannelijke biggen) worden gecastreerd, omdat er anders een berengeur bij het bereiden van het vlees vrij kan komen. Onverdoofde castratie stuit op steeds meer maatschappelijke weerstand en is daarom in Nederland verboden. Er wordt veel onderzoek gedaan naar de berengeur, het voorkomen ervan, en alternatieven voor de onverdoofde castratie. Ook Europa streeft naar het verbieden van castreren.

De tien weken oude biggen heten dan gebruiksvarkens. Ze wegen ongeveer 25 kg en gaan naar een varkensmesterij. Als ze ongeveer vier tot zes maanden oud zijn en maximaal 90 kilo wegen gaan ze naar de slachterij.

Beatrix

Gunda, de vaars die hier half september 2015 kwam, heeft er een vriendinnetje bij gekregen; 9 juni jl. kwam Beatrix, een Jersey kuisje uit Zeewolde.

Na een lange rit en terug op De Kleine Kers,  haalde ik ‘Trixje’ direct uit de auto en zette haar in de wei.

Mijn moeder, die mee was geweest, en ik hebben genoten van de ontdekkingsreis die zich voor onze ogen voltrok. Beatrix was, na haar geboorte, vrijwel direct in een kalver-kist van ca. 80×40 cm. gezet. Daarin verbleef ze nu al een paar weken en kreeg ook daar haar melk. Des te meer aldus haar vreugde toen ze hier de vrijheid kreeg.

Wat een prachtig gezicht toen ze merkte dat ze kon lopen, rennen, de lucht in kon springen, groen gras zag en… hé wat zijn dat? Schapen.. nog nooit van gehoord! En dat dan? Een koe (Gunda)… kan ik me ook niet herinneren dat ik die eerder heb gezien..

De twee shetlanders Flip en Tiel heeft ze iets later van dichtbij leren kennen. Van die malle sprongen van Beatrix zouden ze kunnen schrikken en bokken. Ze zou door een trap van één van de shetlanders, makkelijk iets breken.

boerenzwaluw

Omdat het plafond in de boerderij, aan de binnenkant bestaat uit een skelet van rondhout, hebben we sinds kort dagelijks bezoek van enkele boerenzwaluwen.

Een gezellig gekwetter en geflierefluit!

boerenzwaluw        rondhout plafond

Wellicht komt het zover dat ze (ooit) een nest gaan bouwen. Plekjes genoeg tussen al dat hout. Alleen wèl oppassen geblazen met de katten die hier lopen! Zaak dus om dat strategisch aan te pakken.

(h)eerlijk vlees

Binnenkort gaan er wederom wat varkens naar de slager en om vraag en aanbod op elkaar af te stemmen, dit bericht.

Hierbij de bestellijst: bestel-formulier varkensvlees. website
Deze lijst gaarne ingevuld retour zenden.
Hierop is overigens ook te melden of er andere delen van het varken (zoals bv botten) mee terug moeten komen.

Ook is het natuurlijk mogelijk zelf uit te snijden en om bv. een half varken te vragen.

De prijzen zijn vanzelfsprekend afhankelijk van het werk wat de slager er aan zal hebben.
Natuurlijk zijn het geen kilo-knallers uit de supermarkt, maar dat soort vlees verkoop ik niet.

Het wolvarken heeft zeer bijzonder vlees!
Zie: https://wolvarken.wordpress.com/

Indien je in je omgeving mensen kent die mogelijk ook interesse hebben in dit vlees, kan je gerust deze mail, met bijlage, naar ze doorzenden.
Voor nadere informatie ben ik altijd mobiel of per email te bereiken.

 

 

kuikens

20160524_135113

Wat een prachtig gezicht, die eende-kuikens!

Deze drie worden door twee moeders begeleid.

Het nest van deze eenden is normaliter veel groter (bevat meer eieren). Ik wist waar het nest lag en al snel kwam ik erachter waarom er maar drie kuikens waren; één ei was in het nest kapot gegaan en er hadden vliegen eitjes in het ei (met het dood kuiken) gelegd. Het nest krioelde inmiddels van de maden! De moeders waren aldus gedwongen het nest voortijdig te verlaten.

Niet getreurd; ik ‘poetste’ de eieren die intact waren voorzichtig schoon en legde ze vervolgens bij een andere broedende eend. Kwestie van afwachten…