De vogelbescherming in Zeist bracht me een aantal jaren terug twee zwanen. De één beduidend kleiner dan de andere en de kleine liep mank. Ze dachten dat het een koppeltje was. Elk jaar echter, in het voorjaar, brak er voor de kleine, manke zwaan een vervelende tijd aan; de grote zwaan wilde paren, maar de kleine wilde niet en vloog tot bloedens toe in de afrastering. Omdat ze het verder het gehele jaar goed hadden en zelfs samen meerdere jaren een nest bouwden, bleef ik hoop houden. Wel scheidde ik de twee in het voorjaar om ernstige verwondingen te vermijden.
Sinds kort weet ik dat het twee mannetjes waren. Toen heb ik de grote zwaan meteen ter overname aangeboden. Er kwamen verschillende reacties, maar ik koos Alain uit België die een mooie tuin met een vijver heeft. Hij had een koppeltje zwanen maar het mannetje was kort geleden overleden. Toen ze thuis in België waren aangekomen, kreeg ik van Alain een berichtje; het was liefde op het eerste gezicht en de dag erna waren ze al begonnen met het bouwen van een nest! Wat heerlijk als iets goed afloopt!
De kleine manke zwaan, die ik tijdelijk in de volière had ondergebracht, zwemt nu rustig in de poel tussen de eendjes en wordt niet meer opgejaagd. Ik zal tzt eens kijken of ik een lief vrouwtjes zwaantje voor hem kan vinden….
