Niet lachen! Jaja, jullie lezen het goed: NETTE kamer!
Overburen zijn onlangs verhuisd. Ze gingen terug naar bekend Lichtenvoorde en tevens kleiner wonen.
“Goh Liesbeth, kan jij nog een bank en fauteuils gebruiken? En een kleed? En een ….?
De voorkamer is inmiddels omgetoverd tot ‘nette kamer’ waar ik mensen kan ontvangen zonder dat ze meteen besprongen worden door enthousiaste viervoeters.
Ook zal de levensduur van de meubels langer zijn en.. ach, een gezellig bloemetje op tafel blijft zowaar staan! 😉
Gunda, de vaars die hier half september 2015 kwam, heeft er een vriendinnetje bij gekregen; 9 juni jl. kwam Beatrix, een Jersey kuisje uit Zeewolde.
Na een lange rit en terug op De Kleine Kers, haalde ik ‘Trixje’ direct uit de auto en zette haar in de wei.
Mijn moeder, die mee was geweest, en ik hebben genoten van de ontdekkingsreis die zich voor onze ogen voltrok. Beatrix was, na haar geboorte, vrijwel direct in een kalver-kist van ca. 80×40 cm. gezet. Daarin verbleef ze nu al een paar weken en kreeg ook daar haar melk. Des te meer aldus haar vreugde toen ze hier de vrijheid kreeg.
Wat een prachtig gezicht toen ze merkte dat ze kon lopen, rennen, de lucht in kon springen, groen gras zag en… hé wat zijn dat? Schapen.. nog nooit van gehoord! En dat dan? Een koe (Gunda)… kan ik me ook niet herinneren dat ik die eerder heb gezien..
De twee shetlanders Flip en Tiel heeft ze iets later van dichtbij leren kennen. Van die malle sprongen van Beatrix zouden ze kunnen schrikken en bokken. Ze zou door een trap van één van de shetlanders, makkelijk iets breken.
Omdat het plafond in de boerderij, aan de binnenkant bestaat uit een skelet van rondhout, hebben we sinds kort dagelijks bezoek van enkele boerenzwaluwen.
Een gezellig gekwetter en geflierefluit!
Wellicht komt het zover dat ze (ooit) een nest gaan bouwen. Plekjes genoeg tussen al dat hout. Alleen wèl oppassen geblazen met de katten die hier lopen! Zaak dus om dat strategisch aan te pakken.
Binnenkort gaan er wederom wat varkens naar de slager en om vraag en aanbod op elkaar af te stemmen, dit bericht.
Hierbij de bestellijst: bestel-formulier varkensvlees. website
Deze lijst gaarne ingevuld retour zenden.
Hierop is overigens ook te melden of er andere delen van het varken (zoals bv botten) mee terug moeten komen.
Ook is het natuurlijk mogelijk zelf uit te snijden en om bv. een half varken te vragen.
De prijzen zijn vanzelfsprekend afhankelijk van het werk wat de slager er aan zal hebben.
Natuurlijk zijn het geen kilo-knallers uit de supermarkt, maar dat soort vlees verkoop ik niet.
Indien je in je omgeving mensen kent die mogelijk ook interesse hebben in dit vlees, kan je gerust deze mail, met bijlage, naar ze doorzenden.
Voor nadere informatie ben ik altijd mobiel of per email te bereiken.
Het nest van deze eenden is normaliter veel groter (bevat meer eieren). Ik wist waar het nest lag en al snel kwam ik erachter waarom er maar drie kuikens waren; één ei was in het nest kapot gegaan en er hadden vliegen eitjes in het ei (met het dood kuiken) gelegd. Het nest krioelde inmiddels van de maden! De moeders waren aldus gedwongen het nest voortijdig te verlaten.
Niet getreurd; ik ‘poetste’ de eieren die intact waren voorzichtig schoon en legde ze vervolgens bij een andere broedende eend. Kwestie van afwachten…
Op 16 maart jl. werd een begin gemaakt met de uitbouw aan de achterkant van de boerderij.
Frank Diekman – die eind vorig jaar d’r ook bij was toen het dak geïsoleerd werd – ging met een grote slijper door een betonplaat om ruimte te maken voor de uit te graven fundering.
Toen kon het metselen beginnen; eerst met grote blokken, daarna de hoogte in met oude bakstenen om het karakter van de boerderij te behouden.
Het dak ging erop en de vloer werd gestort.
En al snel werd het de ruimte in gebruik genomen;
Zodra de vloer en onderrand van de muren helemaal droog zijn, zal ik ze met ‘Black Varnish’ behandelen. Dit is een deklaag die het schoonhouden van de behandelde vlakken zal vergemakkelijken.
In eerste instantie wilde ik lichtkoepels aanbrengen, maar daar ben ik vanaf gestapt. Het is nu een heerlijke koele ruimte, zeker voor in de zomer. Er valt tenslotte genoeg licht naar binnen via de twee openslaande deuren.
Afgelopen zondagavond kwamen Dagmara en Luc (Stichting 100% voor dieren) terug van een weekend heen en terug rijden naar Polen. Ze hadden Silvester, een jonge duitse herder, uit een asiel aldaar opgehaald. De hond zou hier (bij Dogwerk) verblijven totdat duidelijk zou zijn waar hij naar toe zou gaan. Er waren vooralsnog drie mogelijke adoptanten.
Vandaag zijn Dagmara en Luc met Silvester naar België gereden. Het bleek niet de meest ideale match. Ook de adoptant uit Zwolle zag helaas van de adoptie af. De derde adoptant bracht Silvester na ca. één week terug.
En toen maakte ik een karakterschets van Silvester;
Hij heeft geen goede socialisatie gehad. Zo te merken heeft hij meer interactie gehad met mensen dan met andere dieren (incl. soortgenoten). Hij is hoogstwaarschijnlijk ketting hond geweest in Polen en is aldaar loslopend aangetroffen. Zijn leeftijd wordt door een DA geschat op 4 jaar.
De interactie met mensen is momenteel zodanig dat Silvester, als zijnde Duitse herder, graag het overzicht houdt over de ‘roedelgenoten’. Als er mensen (uit de groep) weggaan en/of binnenkomen wordt hij onrustig, neigt hij tot drijfgedrag en neemt daarmee – ongevraagd – de regie in handen.
Silvester probeert van alles uit. Logisch gezien z’n verleden; hem is niet (voldoende) geleerd om maat te houden, commando’s op te volgen en restricties opgelegd te krijgen.
Commando’s kent hij niet, maar hij reageert goed op natuurlijke/basale communicatie (met ’t lichaam) en dus zal het niet al te moeilijk zijn om de inhaalslag te maken. Geduld hierbij hebben is echter een vereiste.
De ideale toekomstige baas van Silvester laat hem z’n (herders-)talenten op een sportieve manier uiten. En neemt (daarnaast) zelf duidelijk -naar de hond toe – het roer in handen.
Een jonge, sportieve vrouw uit Gouda reageerde op de advertentie. Ze heeft al een herder en wil (ook met Silvester) gaan werken. Ze (her-)kent de bovenstaande karaktereigenschappen en begreep meteen dat de hond een baas en bezigheden nodig had. Kortom … een fantastische plek voor Silvester!!
Menigeen heeft kennis kunnen maken met Carmen, die hier de afgelopen 2 jaren menig vrijdagmiddag de handen uit de mouwen kwam steken. Voordat ze de eerste keer kwam, had ze zojuist meer dan 10 jaar als mantelzorgster haar moeder bijgestaan. Ze wilde nu wat anders; ze had voorheen als tuinarchitecte gewerkt en deed toendertijd ook bij enkele particulieren het tuinonderhoud. Maar nu wilde ze zich graag oriënteren op het werken met dieren. Ze heeft zelf een Border Collie en ging regelmatig schapendrijven bij Hans in Sinderen.
We deden van alles; van mest uitrijden in de wei tot klussen in huis. Gedurende de pauzes, die we ons altijd lieten welgevallen, zat ze te oefenen om de namen van de honden te leren. We observeerden en bespraken het gedrag van de honden om ons heen.
Inmiddels is ze, naast haar middagen hier, ook al enige tijd als assistent instructeur mee gaan lopen bij ‘de Gehoorzame Hond’. Dit voorjaar is Carmen geslaagd voor module A (gedrag en leerprincipes hond) van de opleiding O&O en start binnenkort met module B (didactiek en gezondheid) . Als ze vervolgens ook Module C met goed gevolg zou afronden, is ze kynologisch instructeur.
Maar, we zullen het zien; ze weet nog niet de exacte richting die ze in deze branche op wil. Ze is wél erg enthousiast ten aanzien van de clicker-methode en/in combinatie met denk-spelletjes voor de hond. Met haar eigen hond, de Border Collie Siep, boekt ze successen en probeert ze van alles uit.
het kalf te drinken geven
knuffel-brigade
stof happen
de hoeveelste keer al weer?
steiger-pret
knippen en plakken
berg afwas
kusjes ‘monster’
pauze
maatwerk
schapen voeren
kas bouwen
Veel pret hebben we gehad en ik ben haar dankbaar voor haar inzet.
Toen Ollivier afgelopen herfst uitbrak en in volle vaart de meisjes opzocht, was het wel duidelijk dat Bommel en Friemel wederom zouden gaan werpen.
Afgelopen vrijdag (8 januari), begin van de avond, was het voor Friemel zover; ze kreeg maar liefst 11 biggen, waarvan er nu nog 9 leven. Bommel was iets later; ze beviel dinsdag jl. van 9 biggen.
Foto links: Friemel met haar kroost. Middelste foto: Bommel maakt kennis met Friemel’s biggen. Foto rechts: 1 big happy family.
Ollivier zelf is zaterdag, een dag na Friemel’s worp, door Martin Smits overgenomen en per trailer verhuisd naar hun zorgboerderij Annabel in N-Brabandt. Hij heeft daar de zelfde dag dat hij aankwam, een nieuw vriendinnetje gekregen. Dát liet hij zich natuurlijk welgevallen en was ‘op slag verliefd’. Ze zullen daar dan ook over 3 maanden, 3 weken en 3 dagen ook biggen hebben.
na een periode van ‘radio-stilte’ die mede veroorzaakt werd door een computercrash, maak ik met deze nieuwe website een frisse ‘doorstart’ mbt. sociale media.
De bedoeling is dat ik wederom regelmatig de website update met bv. actualiteieten.
Inmiddels heb ik ook een mobieltje waarmee ge-whatsapp-ed kan worden. Al menigeen kon óp vakantiebestemming genieten van een ‘live’ foto van zijn/haar hond(-en) 😉
Indien iemand onder jullie bepaalde info op deze website mist, hoor ik dat vanzelfsprekend graag!
